Golfen in de gevarenzone

Na een rit van een klein uur draait de taxi dan eindelijk het terrein op van onze bestemming van vandaag: de Merapi Golf Course, even ten noorden van Yogyakarta, centraal Java.

De 18-holes en par 72 Merapi Golf course ligt op 800 meter boven zeeniveau en telt 6.370 meter. De baan is prachtig gelegen op de flanken van Gunung Merapi, Indonesisch voor 'vuurberg'. De Merapi is een actieve vulkaan die continue een dreigende rookpluim uitblaast. Vulkanologen zijn het erover eens dat de Merapi op Java (er is ook een Gunung Merapi op Sumatra) tot de gevaarlijkste vulkanen van de wereld behoort. Een betere ambiance om een balletje te slaan kan ik me dan ook moeilijk voorstellen...

Voordat we op pad gaan maken we eerst kennis met de caddy's die ons langs de 18 holes zullen loodsen. Suyatmi en Tutik zijn twee schuchtere Indonesische meiden die nauwelijks Engels spreken. Eigenlijk vind ik dat wel een tekortkoming voor een caddy, maar omdat ze hun taak verder goed uitvoeren zie ik dat door de vingers. Ze vervoeren onze clubs, reiken ze aan en plaatsen de tee's en de bal voor ons, zodat we ons in alle rust kunnen concentreren op de perfecte afslag. En bij het putten voorzien ze ons van nuttige adviezen: “Uphill, left”, “Downhill, right”.... Dat werk.

Yes! Het begint goed. Mijn eerste bal verdwijnt ergens in het struikgewas. Penalty! Mijn tweede klap is eenzelfde lot beschoren, net als de derde. Maar ja, ik ben dan ook aardig onder de indruk van die rokende berg die in mijn gezichtsveld staat. Geen wonder dat de spanning mijn techniek parten speelt.

Na een paar meppen, waarvan de meerderheid in het luchtledige, hebben de dames caddy's ons niveau al ingeschat. Henderika slaat normaalgesproken een aardig balletje, maar ook zij is danig van haar stuk bij de gedachte aan pyroclastische stromen en lavastromen die nietsontziend de hellingen van de rokende vuurberg af kunnen razen. En de hilariteit van Suyatmi en Tutik neemt nog grotere vormen aan als ik aankondig vanaf de dames-tee verder te spelen.

Vol vertrouwen lopen we van hole naar hole om aan het einde definitief tot de conclusie te komen dat we wellicht niet zo goed in vorm waren vandaag. Maar hoe kan dat ook anders: de concentratie lijdt volop onder de intimiderende aanwezigheid van Gunung Merapi. Sinds 1548 is de vuurberg 68 keer uitgebarsten. Daarmee is het de actiefste vulkaan van de Gordel van Smaragd. Bij de laatste uitbarsting in 1994 vielen ruim 60 doden en sindsdien is de Merapi niet meer tot rust gekomen. Eens in de zoveel tijd wordt de bevolking verplicht geëvacueerd. Verplicht, omdat sommige mensen niet willen. Ze vertrouwen nog zeer op traditionele zienswijzen die hen vertellen dat de berg alleen maar een “beetje boos” is. En niet woest is en op uitbarsten staat.

Hoewel de topvorm ontbrak (zie ook het filmpje bij dit bericht) was het een zeer bijzondere belevenis om in deze entourage te golfen. En hoe sluit je zo'n dag beter af dan met een bijzonder diner. Daarom togen Henderika en ik 's avonds naar Laba-Laba café alwaar ik mijn vingers heb afgelikt bij een overheerlijke....... cobra-steak! Eet smakelijk....